عصب كشی دندان ها يكی از درمان های بسيار رايج در دندانپزشكی است كه افراد بسيار زيادی حداقل يكبار اين روند درمانی را طی كرده اند. در همين ابتدای كار بايد به اين نكته اشاره كرد كه عصب كشی يک اصطلاح صحيح و دقيق به لحاظ علمی نيست زيرا عصب نه كشته می شود و نه كشيده. اسم علمی اين درمان N2 يا روت كانال تراپی می باشد، در واقع در علم دندانپزشكی از اين دو عبارت برای اين درمان استفاده می شود.
پوسيدگی دندان
زمانی كه خوراكی را استفاده می كنيم مقداری از آن در ميان دندان ها باقی می ماند كه برای از بين بردن آنها بايد از مسواک و نخ دندان استفاده كرد. از آنجايی كه استفاده از نخ دندان چندان رايج نيست و عموم مردم از آن استفاده نمی كنند لذا همين امر موجب می شود مقداری از غذا در بين دندان ها باقی بماند. وجود اين مواد غذايی باعث تجمع باكتری ها می شود و پس از مدت كوتاهی اين باكتری ها به توليد موادی سخت روی دندان ها و در امتداد لثه ها می پردازند كه از اين مواد سخت با عنوان پلاک ياد می شود كه اين پلاک ها عامل اصلی پوسيدگی دندان ها به شمار می روند.
با گذشت زمان اين باكتری ها به مينای دندان حمله می كنند و شروع به تخريب آن می كنند كه در اين مرحله ممكن احساس درد بروز پيدا كند. اگر در اين مرحله فرد تحت درمان قرار گيرد، متخصص با ا برداشتن بخش پوسيده دندان به ترميم می پردازد اما اگر در اين مرحله درمان صورت نگيرد باكتری ها به تاج دندان هجوم می برند و اين بخش را نيز نابود می كنند كه با از بين رفتن تاج باكتری ها به بخش زنده دندان يعنی پالپ می رسند كه گفته می شود پوسيدگی به عصب دندان رسيده است. با از بين رفتن پالپ دندان فرد با دندان درد شديدی مواجه می شود و خوردن غذا يا نوشيدنی هايی سرد يا داغ اين درد را تشديد می كنند.
عصب كشی دندان
وقتی پالپ دندان از بين می رود، دندانپزشک برای پيشگيری از كشيدن يا شكستن دندان قسمت پوسيده را خارج می كند سپس محل آن را با موادی مخصوص پر می كند. وقتی پوسيدگی دندان سطحی باشد در يک جلسه مراجعه قسمت پوسيده شده برداشته می شود و مواد مخصوص جايگزين آن می شود اما اگر پوسيدگی به عصب رسيده باشد شرايط متفاوت است و روند درمان كمی پيچيده می شود.
زمانی كه پوسيدگی به عصب برسد برای ترميم آن داخل دندان كاملا خالی می شود و برای جلوگيری از عفونت داخل كانال های ريشه كاملا پاكسازی و تميز می شود. سپس دندانپزشک از طريق عكس راديوگرافی تشخيص می دهد كه چه تعداد از ريشه های دندان خراب هستند و بايد خارج شوند. بعد از تشخيص و خارج كردن ريشه های دندان دوباره عكس برداری می شود تا از خارج شدن ريشه ها اطمينان حاصل شود. در اين مدلی درمانی يعنی عصب كشی دندان ها معمولا فرد بايد دوبار يا به نوعی دو جلسه به دندانپزشک مراجعه كند كه در مرحله اول قسمت پوسيده دندان كاملا خارج می شود و در جلسه دوم كار ترميم دندان صورت می گيرد. بين دو جلسه عصب كشی دندان، دندانپزشک دندان را پانسمان می كند تا از شكستگی دندان جلوگيری شود كه اين پانسمان در جلسه دوم برداشته می شود. در جلسه دوم مراجعه هم بعد از پر كردن دندان، قسمت تاج دندان با آمالگام پر می شود كه به لحاظ اقتصادی قيمت پايين تری نسبت به كامپوزيت دارد.
در پايان لازم است به اين مورد اشاره شود كه N2 يا همان عصب كشی دندان يكی از بهترين روش ها جهت ترميم دندان هاست كه به لحاظ اقتصادی هم به نسبت خدمات ديگر شرايط بهتری دارد. در هر حال بهتر است با رعايت بهداشت دهان و دندان اساسا از بروز پديده هايی نظير پوسيدگی دندان جلوگيری شود تا نيازی به اقدام به عصب كشی دندان نباشد. اما با بروز پديده هايی نظير پوسيدگی، در بيشتر موارد ترميم و عصب كشی بهترين گزينه به شمار می رود.