
شاید یکی از مواردی که باعث حساس شدن افراد در ترمیم دندانهای خود با استفاده از کامپوزیت میشود، مسئله تراشیدن مینای دندان برای نصب کامپوزیت باشد.
شاید سؤالات زیر برای شما نیز پیش آمده باشد:
- آیا برای کامپوزیت کردن، دندان تراش میخورد؟
- آیا تراشیدن دندان برای کامپوزیت ضروری است و برای همه افراد انجام میشود؟
- آیا انجام این کار به دندانها آسیبی وارد میکند و عوارضی دارد؟
در این مقاله قصد داریم تا به طور کامل در این مورد صحبت کنیم و اطلاعات لازم و مفیدی را در این باره در اختیارتان قرار دهیم تا بتوانید با خیال راحتتری انتخاب مناسبی داشته باشید.
تراش دندان برای کامپوزیت
اغلب افرادی که تصمیم به ترمیم دندانهای خود میگیرند، ترجیح میدهند که ساختار دندانهایشان دستکاری نشود. به همین دلیل به دنبال یافتن روشهایی هستند که بدون تراش دندان بتوانند ایرادات ظاهری دندانهای خود را برطرف کنند. کامپوزیت دندان روشی است که گرچه نیاز به آماده سازی دندان دارد، اما میزان تراشیدن دندان در آن بسیار کم و ناچیز است، بهطوریکه گفته میشود در کامپوزیت مینای دندان تراشیده نمیشود.
در چه مواردی نیاز به تراش دندان برای کامپوزیت وجود دارد؟
تراشیدن دندان برای کامپوزیت بستگی به نوع ایراد و مشکل دندانهای فرد دارد. به این دلیل که در کامپوزیت، لایه بسیار نازکی از مواد بر روی دندانها قرار داده میشود، در صورتی که میزان بدرنگی و یا فرم نامناسب دندانها شدید نباشد، ممکن است نیاز به تراشیدن مینای دندان وجود نداشته باشد. اما در برخی بیماران مشکلات دندانی ممکن است به قدری باشند که لایه نازک کامپوزیت نتواند آنها را به طور کامل پوشش دهد و یا ایرادات دندانها به گونهای باشند که نیاز به قرار دادن لایه ضخیمتری از مواد کامپوزیت باشد، به همین دلیل دندانپزشک ناچار خواهد بود که مقدار جزئی از مینای دندان را تراش دهد تا با قرار دادن لایه ضخیمتری از مواد، نتیجه ترمیم همچنان طبیعی و زیبا باقی بماند. ایراداتی که ممکن است باعث شوند تراش دندان برای کامپوزیت صورت گیرند، عبارتاند از:
1. داشتن دندان بزرگ و بیرون زده
قرار دادن مواد کامپوزیت بر روی دندانهایی که بزرگ هستند و حالت بیرون زده دارند، باعث برجستهتر شدن آنها میشود. به همین دلیل دندانپزشک مقداری از مینای دندان را میتراشد تا با اضافه کردن مواد بر روی آن، دندان هم تراز با سایر دندانهای مجاور خود باقی بماند و نه تنها ایراد دندان برطرف شود، بلکه بهترین نتیجه از این ترمیم حاصل شود.
2. فرم دادن دندانهای بلند و بزرگ
داشتن دندانهای بلند و بزرگ در مقایسه با دندانهای مجاور از دیگر دلایلی است که ترمیم فرم و شکل آن نیاز به تراشیدن دندان دارد تا نه تنها شکل و ظاهر آن متناسب با دندانهای مجاور شود، بلکه با قرار دادن لایه کامپوزیت بر روی آن اندازه آن از حالت اولیه خود بزرگتر نشود.
3. نامرتبی و کجی جزئی دندانها
دندانهایی که کجی و یا نامرتبی دارند، برای اینکه بتوان مواد را بهگونهای بر روی آنها قرار داد که هم تراز دندانهای مجاور خود شوند و کجی آنها برطرف گردد، نیاز به تراشیدن خواهند داشت تا مواد کامپوزیت در بهترین حالت بر روی آنها قرار بگیرد.
4. بدرنگی شدید
گرچه لایه کامپوزیت میتواند ایرادات و بد رنگیها را بپوشاند، اما در مواردی که لکهها پر رنگ باشند و یا میزان بد رنگیها شدید باشد، این لایه قادر به پوشاندن کامل آنها نیست و رنگ دندانها ممکن است بر روی رنگ کامپوزیت تأثیر بگذارد و لکهها از زیر آن نمایان شوند. به همین دلیل دندانپزشک ناچار خواهد بود تا در صورت صلاح دید و در حد امکان مقدار بسیار جزئی از مینای دندانها را بتراشد تا بتواند لایه ضخیمتری از مواد کامپوزیت را بر روی آنها قرار دهد و پوشش لازم و مطلوب ایجاد شود.
عوارض تراش دادن دندان برای کامپوزیت
تراش دندان برای کامپوزیت توسط یک دندانپزشک مجرب و حرفهای عوارضی را به دنبال نخواهد داشت. اما در صورتی که دندانپزشک تجربه کافی در کار خود نداشته باشد و یا کار خود را به درستی و اصولی انجام ندهد، ممکن است عوارضی بر اثر تراشیدن دندان برای کامپوزیت به وجود آید. این عوارض میتوانند شامل موارد زیر باشند:
1. آسیب دیدن بافت سالم دندان
تراشیدن مینای دندان نیاز به دقت کافی دارد تا بافت سالم دندان بیش از حد تراشیده نشود و از بین نرود.
2. ایجاد بیماریهای پریودنتال
تراش بیش از حد مینای دندان، بهمرور زمان میتواند موجب ضعیف شدن بافت دندان و بالا رفتن خطر پوسیدگی دندان زیر کامپوزیت شود که این پوسیدگیها با گذشت زمان ممکن است منجر به ایجاد بیماریهای پریودنتال شود.