ارتودنسی دندان

محتوای جدول

در اين مقاله قصد داريم در مورد يكی از خدمات بسيار رايج و پركاربرد دندانپزشكی يعنی ارتودنسی بحث كنيم و به تبيين پيرامون اين روش درمانی بپردازيم. ارتودنسی روشی كارآمد برای نظم بخشيدن به دندان ها و حل مشكلات مربوط به فک است، اين روش درمانی زمان زيادی را می طلبد و چيزی حدود يک تا دوسال اين روش به طول می انجامد.

ارتودنسی دندان

ارتودنسی روشی است كه كه به وسيله آن دندان ها با هدف منظم شدن به سمت يكديگر حركت می كنند. ارتودنسی صرفا كاركرد زيبايی ندارد بلكه دارای كاركردهای درمانی نيز هست به طوری كه دندان های نامنظم به خوبی تميز نمی شوند و همين امر موجب می شود تا در مدت زمان كم تری پوسيده شوند. همچنين اين بهم ريختگی موجب می شود تا مواد غذايی به خوبی جويده نشود و مشكلاتی در هاضمه به وجود آيد. نيازی به گفتن هم نيست كه دندان های نامرتب روی زيبايی هم تاثير بسيار بدی دارد و مشكلاتی را از اين حيث هم ايجاد می كند.

زمانی كه دندان ها در سرجای خود قرار نداشته باشند هنگام جويدن به فک فشار زيادی وارد می شود و منجر به احساس درد در سر و دندان ها می شود. در واقع در حالت عادی دو فک روبه روی هم قرار می گيرند كه اين امر در هنگاه نامرتب بودن دندان ها رخ نمی دهد لذا همين امر باعث ايحاد اختلالاتی می شود كه لازم است تا برطرف شود.

ارتودنسی انواع مختلفی دارد و وابسته به شرايط نوع آن انتخاب می شود؛ انتخاب نوع ارتودنسی تابعی از شرايط اقتصادی، نحوه قرار گيری دندان ها، سليقه و… می باشد. در خصوص سن مناسب برای ارتودنسی هم بايد گفت كه بهترين سن برای ارتودنسی در دوران نوجوانی و زمانی است كه هنوز سن رشد پايان نيافته است.در اين دوران امكان جابجايی دندان ها سريع تر صورت می گيرد و هر چه سن افزايش می يابد نظم بخشيدن به دندان ها سخت تر می شود.

برای انجام ارتودنسی نياز به عكس راديو گرافی وجود دارد تا شكل كلی دندان ها، پوسيدگی و ساير موارد بررسی شود سپس در صورت وجود برخی اشكالات از جمله پوسيدگی و خرابی دندان ها لازم است تا ترميم صورت بگيرد و بعد كار ارتودنسی انجام شود. بسياری از دندانپزشكان قبل از ارتودنسی دندان عقل را می كشند زيرا عمدتا فضای اشغال شده توسط اين دندان ها موجب بهم ريختگی می شود به همين جهت برخی متخصصين ترجيح می دهند تا اول اين دندان ها را بكشند.

ارتودنسی
ارتودنسی

انواع ارتودنسی

ارتودنسی ثابت : ارتودنسی ثابت در واقع معمول ترين نوع ارتودنسی می باشد كه در اين روش براكت ها با چسب مخصوص روی دندان ها قرار می گيرند كه نحوه قرارگيری براكت ها به شكل دندان ها بستگی دارد. سپس سيم ها به شكلی روی براكت ها قرار می گيرند تا امكان حركت دندان ها در راستای اين سيم ها فراهم شود. در اين مدل در طول دوره درمان بايد چندبار به پزشک مراجعه شود تا شرايط سيم ها و دندان ها مورد بررسی قرار گيرند. جنس براكت ها معمولا فلزی است اما اخير براكت هايی با جنس سراميكی وارد بازار شده كه نيمه شفاف است.

ارتودنسی لينگوال : اين مدل از ارتودنسی معمولا در بزرگسالان استفاده می شود و بسيار شبيه به ارتودنسی ثابت است. تنها تفاوت ارتودنسی لينگوال با ثابت اين است كه سيم ها و براكت ها در پشت دندان ها قرار می گيرند به همين جهت قابل رويت نيستد. اين ويژگی باعث شده تا اين مدل از ارتودنسی طرفداران زيادی داشته باشد.

ارتودنسی متحرک : اين مدل از ارتودنسی بيشتر در كودكان استفاده می شود كه به اين مدل از ارتودنسی پلاک هم گفته می شود. اين مدل از ارتودنسی قابل تنظيم است و ممكن است در طول دوره درمان چندين بار تعويض شوند.

ارتودنسی متحرک نامرئی : نوع ديگری از ارتودنسی متحرک است كه كل سطح دندان را پوشش می دهد و فقط هنگام غذا خوردن و مسواک زدن خارج می شود در غير اين صورت ممكن است عملكرد خود را از دست دهد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

شماره تماس